Kόκκοι καφέ στο στόμα…
Σιρόπι στη παλάμη
Πόνος στο μυαλό
Βαρέθηκε τις πολύβουες ανατρεπτικές σκέψεις
Θεαθήναι
Με κοντές τουαλέτες
Φανταχτερά χρώματα
Όλα τίποτα
Κανείς δεν γελάει μαζί σου
Και γω θεά
Να πεθάνω αυτή τη στιγμή
Σε ένα παράπονο αντίστασης κατά της αρχής
Που κανείς δεν μπορεί να αισθανθεί
Για να νιώσει
Τη μαγεία να έρχεται μαζί με τις φωνές
Και το κλάμα
Ανήμπορη στιγμή και τόσο μόνη
Γεννήθηκε τόσο μόνη
Και τέτοια πεθαίνω κάθε βράδυ