Τόλμη

Τόλμη άτολμων τολμηρών ανθρώπων.
Σε ρυθμούς τζαζ.
Μέσα σ΄ένα βράδυ κόντρα στα συνηθισμένα.
Γύρω γύρω φιγούρες, να χορεύουν,
στολισμένες από ανθρώπινο χέρι,
έχοντας μοναδικό σκοπό να γυρίζουν.
Γύρω γύρω.
Γύρω γύρω από σκιές, από δέντρα, από ταξίδια που δεν έγιναν.
Από ευχές που ποτέ δε βγήκαν αληθινές.
Από δυο χέρια που ερωτεύτηκαν.
Γύρω γύρω, ολόγυρα, σταματώντας για λίγο τον τρελό στοβιλισμό τους.
Σε μια στροφή, λίγο πριν το περίπτερο της μοναξιάς,
η ζέβρα του ελέφαντα και του λιονταριού κάλεσε τη μέγιστη ευθύνη.
Τις υποσχέσεις να ενώνονται με τα μάτια που καίνε.
Ανθρώπων άτολμων.
Ανθρώπων τολμηρών.
Που γεννήθηκαν για να αγαπούν.
Κι όλο γυρίζουν. Και σταματούν.
Ευτυχώς.

Τόλμη.