Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Είμαι έτοιμη να βγάλω τα χειρόγραφα του ανέκδοτου βιβλίου της μιας και τις εφηβικές επιστολές της άλλης στο σφυρί. Για την τρίτη δεν έχω ιδέα αλλά κάτι θα βρω. Ειμαι έτοιμη να βάλω αγγελία για νέους συνέταιρους. Και να κάνω κόπι πέιστ τη δήλωση της Σάρον Στόουν για τους οργασμούς που έχει παίξει σε όλα τα μπλογκ της χώρας. Είμαι ετοιμη να κάψω τα δολάρια του θείου από την Αμερική και να φτιάξω κώλο σαν την πελοπόννησο σκυμμένη στο μποστάνι. Να βάλω φωτιά σε όλα τα κολάζ και τους υπολογιστές με τα έργα φώτοσοπ. Να μπω στο Νικόπολις και να σπάσω τους μπιντέδες. Να μπω στο μπάνιο και να γράψω στα πλακάκια με ανεξήτηλο μαρκαδόρο τους λόγους που δεν πρέπει να νοικιάσει κανείς αυτό το διαμέρισμα μετά από μένα. Να φτιάξω φόλα για κατσαρίδες. Και ποντικοπαγίδες για πρώην. Ο τρόπος που μου την πέφτετε κάθε τρεις και λίγο όλα αυτά τα χρόνια δεν μαρέσει. Θα σας πάρει και θα σας σηκώσει. Ολους. Εκτός από έναν. Ναι έφτασα. Και νιώθουμε και γω κι αυτό κομμάτια. Για πάρτη σου και τα δύο να μας κάνεις το δεύτερο σου κολάζ ενώ θα κοιμόμαστε. Κι όταν ξυπνήσω θα αναζητήσω τις συμπρωταγωνίστρίες μου. Δεν είμαι δα και η Βουγιουκλάκη. Ουτε καν η Κατερίνα Παπουτσάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου