εγω λαικια ,εσυ ποιητικη και κουλτουριαρα, αυτη χαβαλετζου και η αλλη του δρομου...
και οι 4 εχουμε κατι κοινο.και δεν ειμαστε μονες,ουτε οι μονες.υπαρχουν και αλλες πολλες που εχουν βιωσει τον ιδιο φοβο ,εναν μαλακα να τις εκβιαζει,,γιατι ετσι νιωθει καλα ετσι νιωθει οτι επιβεβαιωνεται μιας που το ακυρο που του εσκασες ηταν πολυ χοντρο γι αυτον.ποιον τον αντρακλα αυτον εσυ εσυ να τον πληγωσεις ποια εισαι εσυ?χαχα... δεν θα με ενοχλουσε σε αλλη περιπτωση το ξερεις. δεν δεχομαι εκβιασμο και τρομο απο κανεναν καραγκιοζη.στιγμιαια ομως μεχρι να το συνηδειτοποιησω σκεφτικα.ρε δεν ειμαι μονη,αν κανει κακο σε ανθρωπο που αγαπω,αν,,,?
μετα απο ωρες ,μερες,μηνες ξυπνας. μπορει να σου παρει λιγο καιρο παραπανω ομως ξυπνας,πρεπει να ξυπνησεις.και συνηδειτοποιεις οτι αν ηταν τοσο ευκολο ο καθε καργιολης να μπορει να σου κανει κακο,τοτε θα κυκλοφορουσαμε ολοι στους δρομους γυμνοι,με ενα μπαζουκα στο χερι θα σκοτωναμε και θα βιαζαμε οτι βρισκαμε μπροστα μας,θα ειμασταν ζωα.... ρε φιλε εισαι???
ΒΖΙΝ
-
Γυρίζω στο σπίτι από τη δουλειά. Τι χαμπάρια; Με ρωτάει η κουζίνα. Η
περιφρονημένη μου ανάγκη την κοιτάει με ύφος μπλανζέ περασμένου αιώνα.
Πάλιωσες αλλά...
Πριν από 8 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου